WSPARCIE I POMOC

Rola wsparcia i pomocy w procesie karmienia piersią
mgr inż. Dominika Daszkiewicz-Dykiert, Promotor Karmienia Piersią CNoL, wiceprezes SOPWKP

W świecie, w którym prawie wszystko da się już zmierzyć i policzyć, a nawet przeliczyć czy coś opłaca się czy nie... Nagle stajemy przed enigmatycznym zjawiskiem jakim jest WSPARCIE, którego jedna z definicji brzmi "podeprzeć się czymś, oprzeć się na czymś lub o coś". Jest też "udzielić pomocy materialnej, moralnej lub zbrojnej", a także "podtrzymać się wzajemnie". Warto pochylić się nad zdaniem z opisu wsparcia wojskowego: "działania sił lub ich części, które pomagają, zabezpieczają, uzupełniają lub wspierają działania każdego innego rodzaju sił". 

WSPARCIE W KARMIENIU PIERSIĄ, o którym chcemy mówić jest, prawdę mówiąc, niemierzalne i niepoliczalne... Jednak, jego wartość jest bezcenna, jego istnienie kluczowe przy powodzeniu misji, a jego brak może być boleśnie odczuwalny i drastyczny w skutkach. 

***

Współczesne macierzyństwo boryka się z kilkoma bardzo poważnymi wyzwaniami, które mogą powodować, iż doświadczenie bycia matką staje się trudne, obarczone zbyt wieloma ciężarami, z którymi ciężko jest sobie poradzić w pojedynkę. Jednym z tych wyzwań jest na pewno samotność. 

SAMOTNOŚĆ... Kiedy już nie żyjemy w plemionach, tylko w ogromnych aglomeracjach. Kiedy nie mamy ciągłego, codziennego kontaktu z ludźmi z tej samej małej wioski, ale głównie rozmawiamy przez telefon i widzimy się ze sobą na żywo bardzo rzadko. Kiedy nie mieszkamy blisko naszej rodziny (rodziców, rodzeństwa, kuzynostwa) i nie dzielimy z nimi podobnych doświadczeń życiowych w tym samym czasie. Kiedy brakuje nam nawet bliskich przyjaciół, przeprowadzamy się często, a życie głównie wypełnia praca, przez co brakuje nam czasu na zawiązywanie głębokich relacji.

Wszystkie te czynniki są przeciwieństwem cech potrzebnych do przeżywania spokojnego i szczęśliwego macierzyństwa, które na początkowym swoim etapie (okres oczekiwania na potomstwo oraz intensywny czas poporodowy i pierwsze lata życia dziecka) wymaga stabilności, zapewnienia o pomocy, możliwości oparcia się na bliskich ludziach. 

WYRWA POKOLENIOWA w opiece nad noworodkiem... Trudno to dokładnie nazwać. Poprzedni wiek to czas intensywnych i szybkich zmian w społeczeństwach, zmiana organizacji życia rodzinnego (np. kobiety skracające czas opieki nad dziećmi w domach na rzecz studiów, pracy i kariery), medykalizacja porodów (zamiana porodu w domu z akuszerką na poród w szpitalu pod okiem lekarza). 

Jednak najbardziej zauważalną zmianą było niewątpliwie rozpoczęcie produkcji mieszanek mlekozastępczych dla dzieci (powstałych z nadwyżek mleka krowiego pochodzących z coraz większych hodowli mlecznych oraz prób sprzedaży mleka w proszku), rozpowszechnienie sprzedaży i smoczków uspokajaczy, a także coraz większy dostęp zwykłego obywatela do mediów. 

Reklamy (w gazetach, radiu, telewizji) docierały do każdego zwykłego obywatela modelując na nowo wizję macierzyństwa: pieluszki jednorazowe zamiast wielorazowych, butelka z mlekiem modyfikowanym zamiast karmienia piersią, smoczek uspokajacz jako nieodzowny element noworodkowej wyprawki, a także wózki, łóżeczka dla niemowląt, chodziki, nowoczesne zabawki, posiłki w słoiczkach. W szpitalach rosła ilość sztucznie wywoływanych porodów, cesarskich cięć, nacięć krocza, oddzielania noworodków od matek zaraz po porodzie, karmienia butelką, podawania wody/glukozy/mleka modyfikowanego. 

Nie minęło kilkadziesiąt lat, a kobiety... ZAPOMNIAŁY jak karmi się piersią. Zaufały tabelkom i zaleceniom ze szpitala, zaczęły karmić "na godziny", ograniczać dzieciom dostęp do piersi, zastępować karmienia smoczkami uspokajaczami, dokarmiać mlekiem modyfikowanym bez wskazania, noworodkom i niemowlętom podawać wodę, herbatki rumiankowe, z kopru włoskiego. Potem szybko wracały do pracy, a dzieci szły do żłobka bądź przedszkola. 

W ten oto sposób zmieniło się wszystko. Kobiety przestały ufać swoim instynktom macierzyńskim. Zamiast tego bezpieczniej czuły się kupując specjalne specyfiki i słuchając rad lekarzy (którzy nigdy nie karmili piersią).

Kobiety, które rodziły w tamtych czasach i warunkach są obecnie babciami. Pamiętają to, co same przeszły, jak sobie z tym radziły i często nie wiedzą, że MOŻNA INACZEJ. Zwykle nie są w stanie odpowiednio pomóc swoim córkom przed i po porodzie, gdyż nie nadążają za kolejnymi (tym razem dobrymi) zmianami, na rzecz powrotu do naturalności, kierują się tymi zaleceniami, które same usłyszały w okresie okołoporodowym kilkadziesiąt lat wcześniej...

OSOBY NAJBLIŻSZE MATCE KARMIĄCEJ

OJCIEC DZIECKA: 

Ten, który w procesie poczęcia dał połowę siebie. Ten, który odpowiedzialny jest za ochronę życia i zdrowia matki oraz dziecka pod jej sercem. Ten, który coraz częściej trzyma za rękę swoją ukochaną podczas porodu. Ten, który uroni pierwszą łzę nad swoim nowonarodzonym potomkiem. Ten, którego obecność i okazane wsparcie mają największe znaczenie dla kobiety, kiedy doświadcza ona procesu rodzenia siebie na nowo - stawania się matką. Ten, który swoją siłę i pewność siebie może przekazać ukochanej.

Ojca dziecka w rankingu pierwszeństwa bliskich i ważnych osób dla młodej mamy nie zastąpi nikt. Żona i mąż stający się matką i ojcem to fundament rodziny, a ich relacja, zażyłość, wzajemna miłość i zrozumienie wpływa na funkcjonowanie tej podstawowej komórki społeczeństwa.

Tak samo ogromną rolę odgrywa POSTAWA ojca wobec karmienia jego dziecka. Im bardziej ojciec angażuje się we wszystkie sprawy dotyczące przygotowywania się do swoich nowych zadań życiowych, do zmiany organizacji życia (po przyjściu dziecka na świat), tym łatwiej jest kobiecie poradzić sobie nie tylko z własnym ciałem i duszą, które przechodzą ogromną metamorfozę, ale także z masą decyzji do podjęcia i przygotowaniem się do czynności, których jeszcze nie zna. 

Obecnie mężczyźni mają bardzo wiele możliwości by wykazać się swoją opiekuńczością, zaangażowaniem w sprawy tworzącej się, nowej rodziny. Uczęszczać mogą, razem ze swoją ukochaną, na zajęcia w szkołach rodzenia, w kursach przygotowujących do karmienia piersią, chustonoszenia, naturalnej pielęgnacji (odbywają się one stacjonarnie oraz online) i wielu innych. Są mile widziani w gabinetach ginekologicznych, by towarzyszyć kobiecie przy badaniach ultrasonograficznych. Coraz częściej biorą udział w sesjach fotograficznych podczas ciąży, a także tych noworodkowych i rodzinnych, by mieć jedyną i niepowtarzalną pamiątkę na resztę życia. 

Dzięki tej OBECNOŚCI kobieta czuje się pewniej, ma więcej wewnętrznej siły i determinacji by stawić czoła wyzwaniom, nie poddaje się zbyt łatwo, bo wie, że ma koło siebie kogoś, na kogo zawsze może liczyć. 

Jak w karmieniu piersią może wspierać ojciec dziecka?

Jeśli jesteś tatą na etapie oczekiwania na narodziny Waszego dziecka to zachęcam Cię byś w miarę swoich możliwości wziął czynny udział w przygotowaniach do porodu i opieki nad niemowlęciem. Nie bądź obojętny ani bierny. Przyszła mama pragnie wiedzieć, że jest to dla Ciebie równie ważne jak dla niej oraz, że poświęcisz na to swój czas i uwagę. Brak wsparcia w karmieniu ze strony ojca dziecka (obojętność, zwątpienie, krytyka) to dla kobiety straszny cios.

Jeśli ufasz swojej ukochanej w słuszność jej wyborów (choćby w 100% :) ) to i tak pytaj z zainteresowaniem. Uszanuj jej potrzebę, kiedy pyta Cię czy weźmiesz udział razem z nią w szkole rodzenia, w kursie przygotowania do karmienia piersią, czy posłuchasz wykładu albo przeczytasz kilka krótkich artykułów na ten temat. Bądź otwarty na zmiany i chłonny wiedzy, jeśli okaże się, że to co słyszałeś kiedyś na temat laktacji okaże się nieprawdą (np. "karmienie piersią zniszczy Waszą więź, kobieta robi to dla zaspokajania swoich potrzeb", "mleko modyfikowane jest równie dobre jak mleko matki" itp.). Nie powielaj mitów, nie przekazuj usłyszanych negatywnych historii. 

Zachęcaj przyszłą mamę do karmienia piersią - ma ono same zalety! Kobieta stworzona jest do karmienia, a dziecko urodziło się by ssać pierś matki. O korzyściach płynących z karmienia się mlekiem mamy możesz poczytać więcej tutaj. Widok karmiącej mamy jest piękny i naturalny - mężczyźni potrafią to najlepiej docenić.

Zapewnij ukochaną o Twoim wsparciu w trakcie całego procesu rozkręcania się laktacji. Doceniaj jej starania i okazane pragnienie karmienia piersią: 
"Widzę Kochanie, jakie jest to dla Ciebie ważne. Zgadzam się z Tobą, jestem przy Tobie. Będę Cię motywował i robił wszystko, byś osiągnęła swój cel."

Kiedy pojawi się w młodej mamie strach, zniechęcenie, niepewność, ból w stresie związanym z połogiem/karmieniem i zacznie mówić, że "chyba nie mam mleka, nie wykarmię tego dziecka, jestem złą matką, to nie dla mnie, nie dam rady" bądź wytrwały i łagodny w swojej postawie, nie ufaj całkowicie jej emocjom:
"Pamiętasz, co było na kursie, co mówiła doradczyni/położna/etc.? Że każda kobieta to inna historia, karmienie piersią jest naturalne i fizjologiczne. Na pewno wykarmisz nasze maleństwo, zaufaj sobie. Jestem przy Tobie, widzę ile przeszłaś, podziwiam Cię, jesteś silną kobietą! Każdy problem można rozwiązać. Mogę zaraz zadzwonić do tej pani, która pomaga w laktacji i wszystko spokojnie jej opowiem, chcesz? Noworodek potrzebuje kilka mililitrów siary. Zadbamy teraz o Ciebie, żebyś czuła się dobrze, zjadła, wypiła, żebyś się zrelaksowała i będziesz spokojnie przystawiać dziecko do piersi/odciągać mleko, itp. Twoim celem było karmienie piersią - ja Ci w tym pomogę! Nigdzie się nie spieszymy, to wszystko jest proces, którego uczycie się wzajemnie. Nie musisz się niczym martwić, z każdym dniem będzie lepiej i łatwiej."

Jeśli w Waszym otoczeniu znajdą się osoby, które skrytykują w jakikolwiek sposób osiągnięte przez Was karmienie piersią to zawsze stawaj w obronie mamy i dziecka. Korzystaj z wiedzy o laktacji, którą zdobyliście. Nie bądź obojętny - udowodnij, że Tobie również na tym zależy, bądź dobrą zmianą w społeczeństwie. W końcu dbając o matkę karmiącą dbasz o zdrowie jej oraz Waszego dziecka! Dbasz o jego odporność, którą właśnie zyskuje na całe życie. 

Pamiętaj, że karmienie piersią jest PRAWEM KOBIETY, a możliwość karmienia się mlekiem matki jest PRAWEM DZIECKA. Karmić się więc mogą we wszystkich miejscach publicznych, o każdej porze, w której będą tego potrzebować - w górach i nad morzem, w restauracji i w kościele, w urzędzie i sklepie, przy stole w gościnie i w autobusie. Więcej o karmieniu piersią w przestrzeni publicznej możesz przeczytać tutaj. Niemowlę nie może "poczekać". Dziecko karmione piersią może potrzebować posiłku zawsze i wszędzie (tak samo jak dziecko karmione butelką - sztucznie bądź mlekiem odciągniętym).

Jednak najlepszą pomoc kobiecie mogą okazać mężczyźni robiąc to, w czym naturalnie są najlepsi, mianowicie dbając o konkretne czynności. 

Kiedy Twoja ukochana rozpoczyna przygodę z laktacją, zadbaj koniecznie o następujące sprawy:

• regularne posiłki oraz uzupełnianie płynów 
  Matka karmiąca po porodzie musi jeść i pić by odzyskiwać siły. Zwróć uwagę czy ma ona apetyt, czy zgłasza zachcianki ("Mam ochotę na moje ulubione żeberka...", "Marzę o pizzy..." ) - to dobry znak. Zwykle przy rozkręcającej się laktacji zwiększa się apetyt (tzw. wilczy głód) i kobiety chcą pić bardzo dużo wody. Jeśli mama nie zgłasza takiej potrzeby to szczególnie o to zadbaj, przypominając jej, że to bardzo ważne, by dbała o siebie! Poproście rodziców/teściów o pomoc, znajomych o podrzucenie jakichś zakupów, zamówcie catering do domu. "Potrzymam maleństwo, ponoszę, a Ty spokojnie zjedz."
• kąpiel pod prysznicem, korzystanie z toalety
  Tylko kobieta po porodzie rozumie, że naprawdę w życiu może być taka sytuacja, że jest się cały dzień we własnym domu, a nie ma się kilku minut na skorzystanie z toalety bądź krótki prysznic... Zorganizuj dla mamy choćby kwadrans, kiedy będzie mogła w spokoju i komforcie umyć się, przebrać, odświeżyć - bez stresu, że dziecko płacze. Przypominaj jej, że powinna regularnie chodzić siusiu - jej narządy wewnętrzne w połogu mają trudne zadanie powrotu na swoje "normalne miejsce", w związku z czym częste opróżnianie pęcherza ma duże znaczenie. "Idź Kochanie do łazienki, nie spiesz się i niczym nie przejmuj."
• odpoczynek, sen
  Każdy na pewno słyszał słynną radę "śpij, kiedy dziecko śpi". Niestety, nie zawsze jest to możliwe. Nie każda kobieta ma ochotę na drzemkę w ciągu dnia, nie każda potrafi zasnąć. Jest to już prawie niemożliwe, kiedy ma się w domu starsze dzieci, które również potrzebują uwagi, a ilość obowiązków domowych stale rośnie. Mimo wszystko, zachęć mamę do tego, żeby wykorzystała czas kiedy noworodek/niemowlę zasypia na ODPOCZYNEK lub SEN. Kobieta w połogu funkcjonuje na bardzo wysokich obrotach całą dobę, jej ciało przechodzi przyspieszoną metamorfozę (w przybliżeniu jest to cofnięcie w 8 tygodni zmian, które następowały przez 9 miesięcy), szczególnie więc potrzebuje czasu na regenerację. Przejmij część jej obowiązków domowych, zapewnij, że nie musi martwić się gotowaniem czy sprzątaniem, weź starsze dziecko na spacer czy plac zabaw. Bardzo przydają się zasłony zaciemniające/rolety lub zwykła opaska na oczy do spania, by mama mogła się zrelaksować i zasnąć. 
• wygodna pozycja do karmienia piersią
  W pierwszych tygodniach po porodzie kobieta poświęca na karmienie dziecka bardzo dużo czasu. Życie noworodka kręci się wokół jedzenia i spania, z krótkimi przerwami na aktywność i wypróżnianie się. Noworodek chce być przy piersi często, je miarowo, w międzyczasie przysypia. Bliskość mamy, jej ciało (ciepło, zapach, bicie serca) jest tym miejscem, przy którym każde maleństwo chce przebywać. Im dziecko jest starsze i większe, a więc i silniejsze, czas jego karmienia się skraca - wypija swoją porcję mleka szybciej, widać dłuższe momenty aktywności, zainteresowania otoczeniem. Wszystko to wiąże się właśnie z komfortem matki - czy pozycja, w której karmi jest dla niej wygodna? Czy nie obciąża nadmiernie jakiejś części ciała? Czy nie pochyla się ona nad dzieckiem, nadwyrężając okolicę karku i cały kręgosłup? O najlepszej pozycji "na start", a mianowicie o naturalnej/biologicznej/odchylonej można poczytać więcej TUTAJ. Co możesz zrobić? Upewnić się czy ukochana ma podpartą głowę, łokcie, stopy (podnóżek, pufa), czy jest wygodnie oparta. Czy w pobliżu ma kubek z piciem, talerz z jedzeniem. Spytaj czego potrzebuje - muzyki, filmu, rozmowy w trakcie karmienia? 

BABCIA: 

Babcia (matka bądź teściowa) to niezmiennie jedna z najbliższych osób dla młodej mamy. Bardzo często mieszka w tym samym domu co młodzi rodzice, niedaleko bądź jest w stanie często przyjeżdżać w odwiedziny, by pomóc w codziennych czynnościach, odciążyć rodziców w obowiązkach. 

Babcia może być głównym oparciem dla kobiety w ciąży, towarzysząc jej w jej lepszych i gorszych momentach błogosławionego stanu, rozumiejąc co córka/synowa przeżywa. Jej osobiste przeżycia, wspomnienia i doświadczenia miewają ogromny wpływ na przygotowanie kobiety do porodu, karmienia, opieki nad noworodkiem. Młoda mama słuchając opowieści swojej mamy/teściowej wyobraża sobie siebie w tej roli, nastraja się emocjonalnie, jest jak gąbka, która chłonie wszystko co ją otacza - to co dobre i to co złe. 

Współczesne babcie pragnące być najlepszą pomocą dla swoich dzieci oraz wnuków stoją przed ogromnym wyzwaniem. W większości przypadków by to osiągnąć muszą PRZEKROCZYĆ SIEBIE: zmierzyć się z własnymi wspomnieniami z czasu ciąży, porodu, opieki nad noworodkiem, a następnie nauczyć się dzielić się swoim doświadczeniem i wiedzą w delikatny i nienarzucający się sposób, biorąc pod uwagę różnicę czasów, zaleceń, stanu aktualnej wiedzy, a także konkretną relację mama-córka/teściowa-synowa. 

Jak w karmieniu piersią może wspierać babcia?

Jeśli jesteś babcią, której wspomnienia dotyczące karmienia piersią są pozytywne i postrzegasz czas karmienia swoich dzieci jako osobisty sukces to jesteś najlepszym materiałem na żywe wsparcie dla swojej córki/synowej spodziewającej się dziecka. 

Przede wszystkim pytaj. Pytaj córkę/synową o jej samopoczucie, emocje, o to czego potrzebuje, jakiego wsparcia oczekuje, jakie są jej plany dotyczące karmienia piersią. Dziel się tym, co dobre. Opowiadaj szczerze i z wyczuciem o tym jak przygotowywałaś się do porodu i karmienia, jak to przeżyłaś, na czyją pomoc mogłaś liczyć, co było dla Ciebie najważniejsze, jak długo planowałaś karmić, czy miałaś w tym doświadczeniu towarzystwo (swoje siostry, przyjaciółki, sąsiadki), jak długo karmiłaś, co było w tym najpiękniejsze, a co najtrudniejsze. Aktualizuj swoją wiedzę: poświęć swój czas by edukować się razem z córką/synową, korzystając z najlepszych aktualnych źródeł (kursy, książki, strony internetowe itd.). Podkreślaj wyjątkową rolę karmienia piersią w życiu kobiety i dziecka, wartości mleka kobiecego i jego wpływ na zdrowie całych pokoleń, a także jego naturalność i łatwość w codziennym życiu (w każdym miejscu, we wszystkich warunkach i okolicznościach).

Jeśli młoda mama, której towarzyszysz przeżywa trudności w karmieniu (niepewność, wątpliwości, ból, trudne emocje) okaż swe zrozumienie i współczucie. Bądź cierpliwa i łagodna. Zaproponuj jej uzyskanie pomocy od profesjonalisty (czytaj dalej: specjaliści od karmienia piersią). Mów, że świetnie sobie radzi, jest najlepszą mamą, że wszystko co trudne mija i, że ma prawo do wszystkich emocji w połogu. Zapewnij o swojej pomocy, choćby w najprostszych czynnościach, takich jak np.: przytulanie i noszenie noworodka, kiedy mama idzie pod prysznic, przygotowanie dla niej posiłku, posprzątanie/zrobienie prania, przypilnowanie starszego dziecka (wspólna zabawa, wyjście na spacer czy plac zabaw). 

Jeśli jesteś babcią, której wspomnienia dotyczące karmienia piersią są negatywne i postrzegasz czas karmienia swoich dzieci jako porażkę (czas bolesny, niepewny, samotny) bądź w ogóle nie karmiłaś piersią to możesz w piękny sposób przepracować to doświadczenie i stać się dla swojej córki/synowej wsparciem, którego SAMA NIE DOŚWIADCZYŁAŚ. 

Przede wszystkim zachowuj dla siebie to, co złe. Młoda mama jest niezwykle wrażliwa na straszliwe opowieści o porodach rodem z horrorów, nie chce wyobrażać sobie bólu ani krwi. Nie powielaj mitów, które może słyszałaś wiele lat temu, będących podstawą zaleceń dla pokolenia, które straciło szansę na karmienie piersią ("mleko mamy jest za chude/za tłuste", "karm co 3 godziny, nie częściej", "musisz trzymać się ścisłej diety, bo inaczej zaszkodzisz dziecku", "jak jesteś chora albo masz zapalenie piersi to nie możesz karmić", "karmienie musi boleć", "dziecko już jest duże, możesz podać butelkę, po co się męczyć", "po pół roku to już jest woda, a nie mleko" itp., itd.). Szanuj i podziwiaj decyzję mamy o chęci karmienia piersią, okaż swoje zrozumienie, nie zniechęcaj do karmienia. Bądź doskonałym towarzyszem w zdobywaniu rzetelnych informacji na temat laktacji, możesz zyskać tak wiele! Aktualizuj swoją wiedzę: poświęć swój czas by edukować się razem z córką/synową, korzystając z najlepszych aktualnych źródeł (kursy, książki, strony internetowe itd.).
Tak samo jak babcie z pozytywnym doświadczeniem: w przypadku trudności okaż zrozumienie i współczucie, jeśli nie wiesz jak doradzić to zaproponuj jej uzyskanie pomocy od profesjonalisty. Doceniaj, komplementuj, zapewnij o swojej pomocy w najprostszych czynnościach domowych, które zwykle są ogromnym wyzwaniem dla kobiety w połogu.  

SIOSTRA/PRZYJACIÓŁKA: 

Najbliższa sercu kobiecie druga kobieta - siostra, kuzynka, szwagierka, przyjaciółka, sąsiadka... Kimkolwiek jest z nazwy, z serca zawsze jest tą, do której można się zwrócić z radością i smutkiem. Powierniczka sekretów, towarzyszka spacerów, babskich wyjść na kawę i do kosmetyczki. 

Przyjaciółkę, w podobnym wieku lub na podobnym etapie życia, z którą dzieli się wizje, pragnienia, poglądy można porównać do tajnej broni kobiety. Cokolwiek się nie wydarzy - jest do kogo się zwrócić. Potrzeba zadzwonić z pytaniem, które dziwnie byłoby zadać komuś innemu? Nie ma sprawy. Jest komu zaufać, jest kogo się poradzić, jest z kim dzielić wszystkie kobiece tematy - to istotny element sukcesu. 

Chociaż mąż, wybranek kobiecego serca i ukochany, to zawsze najważniejsza osoba w życiu, a z matką zwykle posiada się pewną specjalną więź, to jednak macierzyństwo obnaża prawdę o tym, że tzw. "wioska kobiet" to silna potrzeba leżąca w głębi serca. 

Tylko przyjaciółka w pełni rozumie godziny poświęcone na rozmowy dotyczące ciążowego brzuszka, szczegółów porodu, 

***

"Przegląd 100 badań 83 000 uczestników: każda forma profesjonalnej pomocy, zwłaszcza bezpośredniej, wydłuża czas trwania karmienia naturalnego - ta pomoc jest kluczowa w momencie krytycznym"
McFadden i inni, 2017

NA JAKIE PROFESJONALNE WSPARCIE W KARMIENIU PIERSIĄ MOŻEMY LICZYĆ?

Specjaliści od karmienia piersią w Polsce:

MIĘDZYNARODOWY DYPLOMOWANY KONSULTANT LAKTACYJNY (IBCLC) - ang. International Board Certified Lactation Consultant; złoty standard. Tytuł międzynarodowy, najwyższy certyfikat specjalistów od laktacji, potwierdzający u konsultantów wiedzę i umiejętności do wspierania kobiet. Możliwy do uzyskania przez każdego, co 5 lat następuje jego recertyfikacja. Egzaminowanym przyznaje tytuł Międzynarodowa Rada. Konsultanci kierują się standardami etycznymi zapisanymi w Kodeksie profesjonalnego postępowania dla konsultantów laktacyjnych IBCLC. Przyjmują oni swoich pacjentów w poradniach laktacyjnych, przychodniach, oferują wizyty domowe.

CERTYFIKOWANY DORADCA LAKTACYJNY (CDL) - polski tytuł nadawany przez Centrum Nauki o Laktacji na 7 lat, przeznaczony dla zawodów medycznych. Doradcy również przyjmują w poradniach laktacyjnych, przychodniach, oferują wizyty domowe.

PROMOTOR KARMIENIA PIERSIĄ CNoL - polski tytuł nadawany przez Centrum Nauki o Laktacji, bezterminowo, osobom o wykształceniu niemedycznym, które ukończą 25-godzinny kurs, odbędą indywidualne praktyki z zakresu promocji karmienia piersią, podpiszą deklarację i będą stosować się do Kodeksu PKP. Promotor nie udziela świadczeń medycznych, ale przekazuje rzetelną wiedzę na temat karmienia piersią, prowadzi zajęcia i kursy, wspiera matki indywidualnie oraz online, organizuje spotkania, grupy wsparcia. Promuje karmienie piersią w przestrzeni publicznej, współpracuje z innymi specjalistami od karmienia piersią, a także tymi związanymi z opieką okołoporodową i okołonoworodkową.

POŁOŻNA ŚRODOWISKOWA - kobieta spodziewająca się dziecka dobrowolnie decyduje się na opiekę ze strony położnej środowiskowej podstawowej opieki zdrowotnej, która to opiekuje się nią w czasie ciąży od 21 tygodnia aż do rozwiązania, a później odwiedza matkę i dziecko po porodzie u niej w domu na wizytach patronażowych. Wszystkie informacje dotyczące położnych środowiskowych można przeczytać na stronie pacjent.gov.pl - tutaj.

Położna przeprowadza z ciężarną edukację przedporodową, która obejmuje praktyczne i teoretyczne przygotowanie do porodu, połogu, karmienia piersią i rodzicielstwa. Po porodzie położna już od pierwszej wizyty zobowiązana jest do pomocy kobiecie w tworzeniu więzi z dzieckiem oraz w rozpoczęciu karmienia piersią.  Warto wybrać polecaną położną środowiskową w swoim otoczeniu, poznać się z nią, pytać o jej doświadczenie w pomocy w karmieniu naturalnym.

LEKARZ PEDIATRA - 

GRUPY WSPARCIA W POLSCE

Organizacje, Stowarzyszenia i Fundacje oraz osoby prywatne zajmujące się wspieraniem kobiet w karmieniu piersią poprzez organizację odpowiednich spotkań na żywo oraz online, tworzenie wiosek i kręgów kobiet, działania medialne, społeczne i polityczne, monitorowanie opieki laktacyjnej w Polsce:

• Stowarzyszenie Ochrony, Promocji i Wsparcia Karmienia Piersią razem z Winnica Mleka - w swoim kręgu kobiet
• Stowarzyszenie Małyssak
• Hafija.pl
• La Leche League
• Fundacja Specjaliści Dzieciom
• Fundacja Mlekiem Mamy
• Laktaceuta
• Fundacja Makatka
• oraz wiele innych - szukaj lokalnie

***

Karmienie piersią to nie samo ssanie. Bez wsparcia żadna "cudowna metoda" nie zadziała. 90% pomocy laktacyjnej to rozmowa:

- ocena sytuacji w jakiej znajduje się mama, odkrycie jej potrzeb, pragnień i celów, znalezienie źródła problemu, dostosowanie "planu naprawczego" do możliwości danej rodziny, zapewnienie o swojej gotowości do towarzyszenia matce na "drodze naprawczej". Tylko 10% to działania fizyczne: ocena wskaźników skutecznego karmienia, obliczenia, pomoc w przystawieniu dziecka do piersi, instruktaż prawidłowego karmienia kubeczkiem, SNSem, butelką itp.

Kluczowe hasła:

byłoby pięknie gdyby każda kobieta karmiąca piersią, usłyszała od najbliższych ze swojego otoczenia, a także od specjalistów (lekarza, położnej, fizjoterapeuty, logopedy, doradcy laktacyjnego itd.) następujące słowa:

"Warto! To wspaniale, że chcesz karmić! To najlepsze co możesz dać sobie i swojemu dziecku."

"Jesteś najlepszą mamą dla swojego dziecka, świetnie sobie radzisz!"

"Wiele kobiet przeżywa podobne trudności do Twoich, to nie Twoja wina. Przejdziemy przez to razem. Jestem obok."

"Wielu moich małych pacjentów przechodziło to, co Twoje dziecko teraz. Nie ma sytuacji bez wyjścia."

"Wszystko da się nadrobić, poprawić, ułatwić. Nie martw się. Skup się na naszym planie działania, na małych kroczkach."

"Wyłączne karmienie piersią nie jest dla wybranych, JEST DLA KAŻDEGO!"

"Powiem Ci, kto może Wam pomóc. Pokażę Ci, gdzie szukać wsparcia. Jestem z Tobą."

Co zrobić, gdy nie wiesz jak pomóc:

Jeśli nie masz jeszcze swoich dzieci, nie masz doświadczenia w karmieniu piersią, nie czujesz się pewnie w tematach laktacji, nie jesteś pewien jak pomóc matce karmiącej...

Uczynisz BARDZO WIELE kiedy:

• okażesz mamie zrozumienie i wsparcie, wysłuchasz ją i zapewnisz jak wspaniałym krokiem z jej strony jest poszukanie specjalisty, który może jej w tym pomóc;
• podkreślisz wartość karmienia piersią,
• odeślesz ją do konkretnych specjalistów zajmujących się laktacją (IBCLC, CDL, PKP) - pomożesz znaleźć kontakt do nich, podasz nazwisko, numer telefonu, będą to osoby z polecenia.

Co zrobić, gdy jesteś specjalistą (pediatra, fizjoterapeuta dziecięcy, dla dorosłych, neurologopeda, logopeda itd.) i trafia do Ciebie matka karmiąca:

• Najlepiej jeśli zaczniesz od jednego zdania: "Bardzo proszę, niech pani usiądzie i pokaże mi jak mniej więcej karmicie się w domu."
  Obserwacja aktu karmienia jest podstawą efektywnej pomocy laktacyjnej. Prawidłowa technika karmienia piersią (pozycja matki i dziecka, sposób podania piersi, chwyt piersi, akt ssania) to klucz do sukcesu. 
• Pochwal, wesprzyj, okaż zrozumienie. Wsłuchaj się w potrzebę mamy. Zapytaj o cel jej wizyty. Dowiedz się jakiego wsparcia i pomocy potrzebuje. 

*** 

Jak odnieść sukces w karmieniu piersią?

EDUKOWAĆ SIEBIE I NAJBLIŻSZYCH, czyli... zmieniać świat. :)

***

Gdy młoda kobieta spodziewa się dziecka w większości przypadków jej głównym źródłem wiedzy jest jej własna mama.